De discussie over de overeenkomst van opdracht – waarover Jan van Gool op 4 september…
25 jaar advocaat, wat vliegt de tijd
Op 5 december 2020 werd ik door mijn collega’s van MARK Advocaten verrast met een mooie taart, champagne, speciale “gelegenheidskrant”, mooie rijm en enkele heerlijke wijnen. Het was die dag precies 25 jaar geleden dat ik beëdigd werd als advocaat. Een zeer attente geste, die ik enorm waardeer.
Verschillen
De aanblik van een zwart wit foto waarin ik met volle bos haar als jonge advocaat een zaak bij de rechtbank bepleit, maakte pijnlijk duidelijk dat er in de loop van de tijd behoorlijk wat is veranderd. Als ik alleen al in ons huidige kantoor rondkijk en dat vergelijk met de situatie bij mijn toenmalige werkgever in 1995 zie ik enorme verschillen. In die tijd was het gebruikelijk om je cliënt bij een bespreking naast een kop koffie een sigaretje aan te bieden. Je correspondeerde vervolgens per brief en per fax. Het kantoor beschikte over welgeteld 1 e-mail adres en mobiele telefoons waren nog in geen velden of wegen te bekennen. Sterker nog, ik had ook geen pc of laptop op mijn bureau, dat was voorbehouden aan de secretaresse. Mijn zeer bescheiden salaris werd aan het eind van de maand via een bankgirokaart in guldens uitbetaald. Als ik op weg naar een zitting moest bellen dat ik wat later was, moest in de telefooncel in.
Rechtbank
De rechtbank Zeeland –West-Brabant, locatie Breda heette nog Arrondissementsrechtsbank Breda was nog gevestigd aan de Sluissingel en daar wandelde je gewoon met een groet naar de bode naar binnen zonder pasjes of poortjes. Je wandelde de trap op om vervolgens in de kantine met de rechters en officieren van justitie een kop koffie te drinken. Ook het gebruik van de rechtbankbibliotheek was geen probleem.
Advocatuur
In 1995 was specialisatie iets waar men misschien in Amsterdam aan deed, maar hier nog niet. De algemene praktijk was gemeengoed en voor een toevoeging werd, ook door de ouderen en grotere kantoren, de neus nog niet opgehaald. In het algemeen heerste niet alleen bij de sociale advocatuur het gevoel dat de rechtzoekende moest worden geholpen, daarbij scheelde het wel dat toevoegingen makkelijker verstrekt werden en de beloning nog in verhouding stond tot de inspanning. Als je een declaratie stuurde, hoefde je geen specificatie mee te sturen. Het was tenslotte een ereloon dat je rekende.
Anno 2021
Over toen kan ik natuurlijk nog uren doorgaan. Er is veel veranderd. Meer regels en eisen, minder aanzien voor de advocatuur waardoor wij zelfs als geheimhouders onder druk staan, stevigere concurrentie van rechtsbijstandsverzekeraars en een fooi als toevoegingsvergoedingen, waardoor de sociale advocatuur uitsterft. Sommige zaken zijn minder leuk, aan de andere kant weer makkelijker. Een klein voorbeeld zijn de technologische ontwikkelingen die enorme mogelijkheden en kansen bieden. Maar bovenal prijs ik mij gelukkig met lieve en fijne collega’s op kantoor en vele vaste en trouwe klanten die mij telkens mooie uitdagingen bieden en voor wie ik steeds van toegevoegde waarde ben. Daarom heb ik iedere dag nog veel plezier in mijn werk. Jullie zijn dan ook voorlopig nog niet van mij af 🙂
Wil je meer weten over Jan van Gool? Neem dan contact met hem op via vangool@markadvocaten.nl of via ons telefoonnummer.